۲۴. ساردینیا (Sardegna)
(Regione Autonoma della Sardegna – Cagliari, Sassari, Nuoro, Oristano, Olbia…)
دومین جزیرهی بزرگ مدیترانه، سرزمینی متفاوت و خودکفا، جایی که مردمانش قرنها میان کوه و دریا زندگی کردهاند و فرهنگی اصیل و مستقل ساختهاند. اینجا ساردینیا (Sardegna) است — جزیرهای با آشپزی ساده، محکم و سرشار از عطر گیاهان وحشی.
—
ویژگیهای آشپزی ساردینیا
ساردینیا در میانهی دریای مدیترانه قرار دارد و قرنها تا حدی از سرزمین اصلی ایتالیا جدا بوده است.
به همین دلیل، آشپزی آن شخصیتی مستقل و سنتهایی منحصربهفرد دارد.
غذاهای این جزیره ترکیبی از کوهستان، مرتع و دریا هستند —
از گوشت گوسفند و بز تا ماهیهای تازه و نانهای خشک چوپانان.
طعمها سادهاند اما پر از اصالت و صداقت.
—
مواد اولیهی شاخص
گوشت بره و گوسفند محلی.
روغن زیتون سبک و شفاف.
پنیر پِکورینو ساردو (Pecorino Sardo).
غلات و نان کارازائو (Pane Carasau).
عسل، بادام و گیاهان کوهی.
ماهیهای مدیترانهای مانند تُن و ماهی شمشیر.
—
غذاهای شاخص ساردینیا
🍝 Malloreddus alla Campidanese (مالورِدوس با سس کامپیدانِزه)
پاستای کوچک و شیاردار (مالورِدوس یا gnocchetti sardi) با سس گوشتی گوجه و پنیر پکورینو.
غذایی ساده اما کاملاً نمادین، با عطر دارچین و زعفران محلی.
—
🍞 Pane Carasau (نان کارازائو)
نان بسیار نازک و ترد چوپانان ساردینیا.
از آرد دوروم تهیه شده و دوبار در فر پخته میشود تا خشک و شکننده شود.
در سفرهای طولانی چوپانان، این نان ماهها ماندگار میماند.
—
🥩 Porceddu Sardo (بره بریان ساردینی)
برهی جوان مزهدارشده با گیاهان کوهی مانند مرزنجوش و رزماری،
سپس بهآرامی روی آتش چوبی بریان میشود تا پوستی طلایی و عطری دودی پیدا کند.
یکی از باشکوهترین غذاهای جزیره.
—
🐟 Bottarga di Muggine (بوتارگا)
تخم خشکشدهی ماهی خاکستری که رندهشده روی پاستا یا سالاد سرو میشود.
طعمی شور، لطیف و درخشان — مرواریدِ نمکین آشپزی ساردینیا.
—
🍯 Seadas (سِئاداس)
دسری سنتی: خمیر نازک پر از پنیر تازه، سرخشده و روی آن عسل گرم ریخته میشود.
ترکیبی بینظیر از شور و شیرین، ترد و نرم — یکی از خاصترین دسرهای ایتالیا.
—
نماد طعم ساردینیا
در ساردینیا، طعمها پاک، اصیل و طبیعی هستند.
هیچ چیز بیش از حد نیست — فقط زمین، دریا و کار دست انسان.
طعم عسل، پنیر و دود چوب، امضای آشپزی این جزیره است.
—
میراث فرهنگی آشپزی ساردینیا
غذا در ساردینیا نوعی آیین احترام به طبیعت است.
هر جشن، از عروسی تا برداشت محصول، با بره بریان و نان کارازائو همراه است.
آشپزی این جزیره نماد استقلال، سادگی و پیوند عمیق انسان با زمین است.
—
در مجموع، آشپزی ساردینیا صدای کوه و دریا را در خود دارد —
ساده، آرام، و جاودانه.

