بند هفدهم  فصل دوم — آبروتسو (Abruzzo)

بند هفدهم  فصل دوم — آبروتسو

۱۷. آبروتسو (Abruzzo)

(Regione dell’Abruzzo – L’Aquila, Pescara, Teramo, Chieti…)

وارد سرزمینی می‌شویم که در آن کوه و دریا در فاصله‌ای کوتاه به هم می‌رسند، و سنت چوپانی و ماهیگیری قرن‌ها کنار هم زیسته‌اند ،منطقه‌ای که هنوز اصالت آشپزی روستایی ایتالیا را بی‌کم‌وکاست حفظ کرده است.

ویژگی‌های آشپزی آبروتسو

آبروتسو در شرق ایتالیا و میان کوه‌های آپنینی و دریای آدریاتیک قرار دارد.
این تضاد طبیعی، دو چهره‌ی متفاوت به آشپزی منطقه داده است:
در کوهستان، غذاهای گرم، ساده و گوشت‌محور؛
در ساحل، طعم‌های دریایی و سبک‌تر.

آبروتسو به «سرزمین اصالت و تقابل» معروف است — جایی که غذاها بی‌پیرایه اما سرشار از طعم و هویت‌اند.

مواد اولیه‌ی شاخص

گوشت بره و حیوان وحشی: عنصر اصلی غذاهای کوهستانی.

فلفل قرمز خشک‌شده (Peperoncino): برای طعم تند و گرم غذاها.

روغن زیتون آبراتزویی: با طعم قوی و میوه‌ای.

ماهی و صدف دریای آدریاتیک: در آشپزی ساحلی.

پاستای تخم‌مرغی و نان‌های ساده‌ی روستایی.

غذاهای شاخص آبروتسو

🥩 Arrosticini (سیخ‌های بره‌ی کبابی)

نماد آشپزی آبروتسو و یکی از محبوب‌ترین غذاهای خیابانی ایتالیا.
تکه‌های کوچک گوشت بره به سیخ کشیده و روی آتش زغال گریل می‌شوند؛ فقط با نمک و اندکی روغن زیتون.
طعم دودی، ساده و اصیل، نشان‌دهنده‌ی ریشه‌ی چوپانی منطقه است.

🍝 Spaghetti alla Chitarra (اسپاگتی آلا کیتارا)

پاستای سنتی که با وسیله‌ای به نام chitarra (تخته‌ای با سیم‌های فلزی شبیه گیتار) بریده می‌شود.
پاستای حاصل، مربعی و ضخیم است و معمولاً با سس گوجه، گوشت چرخ‌کرده و اندکی فلفل قرمز سرو می‌شود.

🍲 Brodetto di Pescara (سوپ دریایی پسکارا)

خوراکی غلیظ و معطر از چند نوع ماهی و صدف، گوجه‌فرنگی، سیر و فلفل قرمز.
در سواحل آدریاتیک پخته می‌شود و طعمی تند و شور دارد — امضای دریایی آبروتسو.

🍞 Pane di Solina (نان سولینا)

نان سنتی تهیه‌شده از گندم محلی سولینا که با خمیر ترش طبیعی ور می‌آید.
نان نماد خودکفایی و سادگی در سفره‌های چوپانان منطقه است.

🍰 Parrozzo (پاروتسو)

دسر محبوب آبروتسو، ساخته‌شده از آرد ذرت، بادام، تخم‌مرغ و پوشیده از شکلات تلخ.
در اصل نانی ساده‌ی روستایی بوده که بعدها به شیرینی مجلل تبدیل شده است.

نماد طعم آبروتسو

طعم‌های آبروتسو قاطع، طبیعی و پرانرژی هستند.
در کوه، دود زغال و گوشت بره؛ در دریا، نمک و فلفل قرمز.
سادگی و خلوص مواد اولیه در این منطقه مهم‌تر از هر چیز دیگر است.

میراث فرهنگی آشپزی آبروتسو

آبروتسو نمونه‌ی زنده‌ی آشپزی سنتی ایتالیاست —
در اینجا غذا هنوز با دست، روی آتش و با مواد همان روز پخته می‌شود.

روح آشپزی منطقه از مردمانی می‌آید که به طبیعت، فصول و زمین احترام می‌گذارند.
در کوهستان‌های گران ساسو و روستاهای کوچک، هنوز طعم اصیل ایتالیا زنده است.

در مجموع، آشپزی آبروتسو سرشار از قدرت، صداقت و گرما است —
طعمی که از دل طبیعت برمی‌خیزد و تا امروز بدون تجمل باقی مانده است.