دامپلینگهای ایتالیایی DUMPLINGS
همانطور که خوراکهای سنگین و گرم در مناطق سردسیر رایجاند و غذاهای دریایی نشانهای از نواحی ساحلی در هر کشور به شمار میآیند، دامپلینگهای ایتالیایی نیز بازتابی از سرزمینهایی هستند که از آنها برخاستهاند.
برای مثال، اگر دامپلینگی حاوی خردهنان باشد، به احتمال زیاد از شمال ایتالیا آمده است؛ جایی که فصل رشد کوتاه است و نان، غذای اصلی محسوب میشود. استفاده از ریکوتا و سیبزمینی در ترکیب خمیر، نشانگر مراتع حاصلخیز و غنی مناطق مرکزی کشور است. در مقابل، آرد سمولینا در جنوب ایتالیا متداولتر است، زیرا زمینهای این نواحی پوشیده از گندم دوروم است.
بر همین اساس، در این مجموعه، دامپلینگها بر اساس منطقهی جغرافیایی تنظیم شدهاند:
از جزیرهی ساردینیا آغاز میشود، سپس به جنوب ایتالیا میرسد، از آنجا به مناطق مرکزی حرکت میکند، و در نهایت در شمال کشور پایان مییابد.
در هر منطقه، دستورها به ترتیب از سادهترین تا دشوارترین مرتب شدهاند تا روند یادگیری طبیعی و تدریجی باشد.
در فرهنگ ایتالیایی، پاستا و دامپلینگها معمولاً بهعنوان “پریمو” (Primo) یعنی پیشغذا یا بخش اول وعدهی اصلی سرو میشوند، مشابه با پیشغذا در کشورهای دیگر. با این حال، ایتالیاییها معمولاً سهم قابلتوجهی از پاستا یا نیوکی مصرف میکنند، حتی اگر بهعنوان پیشغذا سرو شود. بنابراین، میزان سرو در این دستورها هم برای یک پیشغذای ایتالیایی و هم برای وعدهی اصلی در اندازهی آمریکایی مناسب است.
دامپلینگهای سرخشده مانند Crescentina فقط بهعنوان پیشغذا سرو میشوند و به ندرت در بخش “پریمو” قرار میگیرند.
از نظر نگهداری، نیوکیهای سیبزمینی خام اگر بیش از دو روز در یخچال بمانند، دچار اکسیداسیون شده و لکهدار و تیره میشوند، هرچند هنوز قابل خوردن هستند. برای نگهداری طولانیتر، بهترین روش فریز کردن است.
بیشتر انواع دامپلینگهای خام با انجماد، رطوبت و لطافت خود را حفظ میکنند، اما نه همهی آنها. در هر دستور، نحوه و مدت نگهداری مناسب بهطور جداگانه ذکر شده است تا کیفیت ساختار و طعم غذا حفظ شود.