۱. فلسفه و نگاه ایتالیایی به آشپزی (La Filosofia della Cucina Italiana)

آشپزی ایتالیایی در اصل، بیان عشق به زندگی از طریق غذا است. این آشپزی بر پایه‌ی فلسفه‌ای شکل گرفته که سادگی را بالاترین درجه‌ی ظرافت می‌داند. در منطق ایتالیایی، هر غذا باید طعم طبیعی مواد خود را آشکار کند، نه اینکه در میان ادویه‌ها و افزودنی‌ها پنهان شود.

واژه‌ی کلیدی در این فلسفه “Semplicità” است، یعنی سادگی همراه با دقت. در ایتالیا، «کمتر» اغلب به معنای «بهتر» است؛ چند ماده‌ی باکیفیت، تازه و هماهنگ می‌توانند تجربه‌ای عمیق‌تر از ده‌ها ماده‌ی ترکیبی خلق کنند.

اصل دوم، مفهوم “Materia Prima” یا «اصالت مواد اولیه» است. در آشپزی ایتالیایی، هر محصول در نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن از زمین، در زمان درست و با احترام به فصل برداشت می‌شود. مثلاً گوجه‌فرنگی تابستانی فقط در تابستان استفاده می‌شود و زیتون تنها در فصل خودش برداشت و روغن‌گیری می‌گردد. این احترام به طبیعت، پایه‌ی تمام دستورهای کلاسیک است.

در نگاه ایتالیایی، غذا ابزار ارتباط انسانی است. ایتالیایی‌ها با غذا صحبت می‌کنند، خاطره می‌سازند و جشن می‌گیرند. هر بشقاب غذا، روایت کوچکی از خانواده، منطقه و تاریخ محلی است. از پاستای ساده‌ی روستایی گرفته تا ریزوتوی باشکوه شمال، همه بیانگر هویت فرهنگی و عشق به زندگی‌اند.