دسرها و شیرینی‌ها (Dolci e Pasticceria)

آشپزی ایتالیایی بدون دسر، ناتمام است. در این فصل، شیرینی‌ها و دسرهای سنتی و مدرن آموزش داده می‌شوند — از کرم‌های لطیف تا شیرینی‌های خشک، با تأکید بر تکنیک‌های پایه.

—

۱. دسرهای نمادین (Dolci Iconici)

Tiramisù (تیرامیسو):
ترکیب بیسکویت ساوویاردی آغشته به قهوه با کرم ماسکارپونه و پودر کاکائو. نماد عشق و لطافت ایتالیایی.

Panna Cotta (پانا کُتا):
کرم لطیف از خامه، شکر و ژلاتین، معمولاً با سس توت یا کارامل سرو می‌شود. طعم ساده اما بسیار ظریف دارد.

Cannoli Siciliani (کانولی سیسیلی):
لوله‌های خمیر سرخ‌شده پرشده با کرم ریکوتا، شکلات یا پوست پرتقال. نماد شیرینی‌پزی سیسیل.

—

۲. شیرینی‌ها و میان‌وعده‌ها (Dolcetti e Biscotti)

Zeppole (زِپوله):
پیراشکی نرم سرخ‌شده با کرم و شکر پودر‌شده، مخصوص جشن‌های مذهبی.

Amaretti (آمارِتی):
بیسکویت بادامی خشک با طعم تلخ‌ـ‌ملس. هم با قهوه و هم با بستنی سرو می‌شود.

Biscotti di Prato (بیسکوتی):
بیسکویت دوبار‌پخته‌ی اهل توسکانا، سفت و ترد، مناسب برای فرو بردن در نوشیدنی گرم.

Gelato Italiano (بستنی ایتالیایی):
دارای بافت متراکم، دمای سرو پایین‌تر و چربی کمتر از بستنی‌های صنعتی. تمرکز بر طعم خالص و طبیعی میوه یا شکلات.

—

۳. کاربرد لیمو، بادام و ماسکارپونه (Limone, Mandorla e Mascarpone)

این سه عنصر، پایه‌ی عطر و لطافت در دسرهای ایتالیایی هستند.

لیمو (Limone): برای تعادل و تازگی.

بادام (Mandorla): برای بافت و طعم عمیق.

ماسکارپونه (Mascarpone): برای کرمی‌شدن و عمق طعم.

ترکیب این سه، پایه‌ی بسیاری از دسرهای مدرن ایتالیایی است.

—

در پایان این فصل، هنرجو باید بتواند:

ساختار و بافت دسرهای کرمی، پخته و خشک را درک کند،

شیرینی‌ها را بر اساس منطقه و فصل انتخاب کند،

و طعم‌های کلاسیک ایتالیا را با تکنیک‌های نو تلفیق دهد.