کاپلی دانجلو (Capelli d’Angelo)
طول: ۲۶۰ میلیمتر
قطر: ۱ میلیمتر
نامهای دیگر:
capelvenere، ramicia، یا در کالابریا capidid d’angilu
انواع مشابه:
capellini (کمی ضخیمتر)، vermicelli (باز هم ضخیمتر)
مناسب با: fideuà، فریتاتا، پودینگ لاکشن
این رشتههای نازک پاستا، که به «موی فرشته» یا «کرمهای کوچک» معروفاند، در آشپزخانهی امروزی اندکی چالشبرانگیزند: خیلی سریع میپزند، زود میسوزند، و اگر در سس غلیظ سرو شوند، به سرعت خمیر میشوند. در دوران رنسانس اما، درست برعکس، همین ظرافت آنها را به نماد کمال و ظرافت تبدیل کرده بود. راهبههای متخصص در صومعهها، بهویژه برای تغذیهی مادران تازهزا، آن را با دست میساختند، چرا که باور داشتند این پاستا به شیردهی کمک میکند. از آنجا که بسیار شکننده است، همیشه به صورت «nidi» (لانههای کوچک) خشک میشود، چون برای آویزانکردن یا حملونقل بیش از حد ظریف است.
کاپلی دانجلو با کره و لیمو (Capelli d’Angelo al Burro e Limone)
برای ۴ نفر به عنوان پیشغذا یا ۲ نفر به عنوان غذای اصلی
- ۲۰۰ گرم کاپلی دانجلو
- ۷۵ گرم کره
- پوست رندهشدهی ۱ عدد لیمو
- اندکی جوز هندی رندهشده
- چند قطره آبلیمو
- کمی پنیر پارمزان رندهشده
- چند برگ ریحان (اختیاری)
مناسب با: تاگلیاتله، تاگلیولینی
این غذا بافتی لطیف، مزهای ظریف و شخصیتی شاعرانه دارد؛ شاید ساده به نظر برسد، اما نه بیمزه.
در حالیکه پاستا در حال پخت است، حدود ۱۰۰ میلیلیتر از آب آن را در ماهیتابهای بریزید، کره را در آن ذوب کنید تا سس نرم beurre fondu به دست آید. پوست لیمو، جوز هندی، فلفل و کمی نمک بیفزایید و اجازه دهید تا به غلظت خامهی سبک برسد (در صورت نیاز کمی آب اضافه کنید). پاستا را آبکش کرده، در حالیکه هنوز اندکی سفت است، داخل سس بریزید. در پایان چند قطره آبلیمو افزوده و با پارمزان سرو کنید. چند برگ ریحان، همزمان با آبلیمو، عطر دلانگیزی به آن میدهد.