ویژگی‌های آشپزی عثمانی
۱. تنوع گسترده مواد اولیه
آشپزی عثمانی به دلیل گستردگی امپراتوری، از طیف وسیعی از مواد اولیه بهره می‌برد:
غلات: گندم، برنج و بلغور
گوشت: بره، گوساله، مرغ، ماهی و گاهی شکار
سبزیجات: بادمجان، گوجه‌فرنگی، اسفناج، کدو و لوبیا
حبوبات: عدس، نخود و لوبیا
ادویه‌ها: دارچین، زیره، زعفران، سماق، میخک و هل
مغزها و خشکبار: گردو، بادام، پسته، کشمش و خرما
۲. تأثیر آشپزی دربار عثمانی
دربار عثمانی، به‌ویژه در کاخ توپکاپی، تأثیر بسزایی بر توسعه آشپزی داشت. سرآشپزهای دربار غذاهایی پیچیده و با ترکیبات متنوع را آماده می‌کردند که بعضی از آن‌ها برای پذیرایی از سفرا و اشراف استفاده می‌شد. “مَتْبَخ-ی هُمَایون” (آشپزخانه سلطنتی) وظیفه داشت غذاهایی مخصوص سلاطین و خانواده سلطنتی را تهیه کند.
از جمله غذاهای خاص دربار عثمانی می‌توان به پلوهای شاهانه، خوراک‌های گوشتی پرادویه، دلمه‌ها، و انواع دسرهای شیرین مانند باقلوا و راحت‌الحلقوم اشاره کرد.
۳. تلفیق سبک‌های مختلف آشپزی
غذاهای عثمانی ترکیبی از سبک‌های آشپزی گوناگون بود:
از ایرانیان: استفاده از برنج در پلوها، خورش‌ها، و شیرینی‌ها
از عرب‌ها: تأکید بر ادویه‌ها، حلواها و غذاهای گوشتی با طعم‌های قوی
از یونانیان و بالکانی‌ها: تأثیر بر سبک پخت نان، غذاهای مبتنی بر سبزیجات و استفاده از پنیر
۴. فرهنگ سرو و مصرف غذا
در عثمانی غذا نه‌تنها تغذیه بلکه یک هنر محسوب می‌شد. سفره‌های شاهانه و حتی سفره‌های عمومی بر پایه سنت‌های اسلامی چیده می‌شدند، و وعده‌های غذایی به‌طور دسته‌جمعی مصرف می‌شد. رسم سفره‌آرایی و استفاده از ظروف مسی، نقره‌ای و چینی رایج بود.