تعیین میزان پختگی مرغ
در هر روش پخت، چه سرخ کردن، چه رست کردن، چه بخارپز کردن، یکی از مهم‌ترین پرسش‌ها این است که: چطور مطمئن شویم مرغ به‌طور کامل پخته است؟
استفاده از دماسنج گوشت (Meat Thermometer)
دقیق‌ترین و ایمن‌ترین روش برای بررسی میزان پخت، استفاده از ترمومتر گوشت است.
برای گوشت سفید (مانند سینه): دمای داخلی باید به ۷۱ درجه سانتی‌گراد برسد.
برای گوشت قرمز مرغ (مانند ران و ساق): دمای داخلی باید حداقل ۷۳ درجه سانتی‌گراد باشد.
نوک دماسنج باید در ضخیم‌ترین قسمت گوشت فرو برود، بدون آن‌که به استخوان برخورد کند، زیرا استخوان دمای بالاتری دارد و نتیجه را نادرست نشان می‌دهد.
بررسی چشمی در صورت نداشتن دماسنج
اگر ترمومتر در دسترس نیست، از برش ساده برای بررسی استفاده کنید:
تکه‌ای از مرغ را در ضخیم‌ترین بخش برش دهید.
اگر مایع خارج‌شده از گوشت شفاف و بی‌رنگ است، مرغ پخته شده.
اگر مایع صورتی یا خونی باشد، نیاز به پخت بیشتر دارد.
تفاوت در زمان پخت بین گوشت سفید و گوشت قرمز مرغ
گوشت قرمز مرغ (ران و ساق) به دلیل داشتن چربی و رطوبت بیشتر، زمان پخت طولانی‌تری نیاز دارد. بنابراین در هنگام سرخ کردن یا رست کردن:
می‌توان ران و ساق را زودتر داخل ماهیتابه گذاشت
یا در پایان دیرتر از سینه از روغن یا فر خارج کرد تا هر دو نوع گوشت همزمان به پخت کامل برسند.
نکات حرفه‌ای:
همیشه پس از اتمام پخت، مرغ را چند دقیقه استراحت دهید تا حرارت داخلی در گوشت توزیع یکنواخت داشته باشد.
در روش سرخ کردن، پوست طلایی و ترد نشانه خوبی‌ست، اما فقط با دما یا برش می‌توان از پخت داخل اطمینان حاصل کرد.
از برش‌های مکرر پرهیز کنید، چون باعث از دست رفتن آب گوشت می‌شود؛ اگر دماسنج دارید، همیشه اول از آن استفاده کنید.
جمع‌بندی: ایمنی غذایی از کیفیت مهم‌تر است. اطمینان از رسیدن به دمای ایمن داخلی، نه‌تنها سلامت مصرف‌کننده را تضمین می‌کند، بلکه باعث می‌شود مرغ لطیف، آبدار و خوش‌پخت باقی بماند.